اخبار داخلی دانش و فناوری کشف تغییرات شدید در انبساط جهان هستی که علم فیزیک توضیحی برای آن ها ندارد

پنجشنبه 5 خرداد 1401

کشف تغییرات شدید در انبساط جهان هستی که علم فیزیک توضیحی برای آن ها ندارد

کارشناسان سرعت انبساط جهان را از دهه ۱۹۲۰ با استفاده از اندازه گیری های ستاره شناسان ادوین پی هابل و ژرژ لماتر مورد مطالعه قرار داده اند. یکی از توجیه‌های اولیه برای هزینه و تلاش فنی خارق‌العاده یک تلسکوپ فضایی بزرگ، در دهه ۱۹۷۰ این بود که بتواند قیفاووس‌ها (Cepheids) را شناسایی کند. قیفاووس‌ها، ستارگانی در کهکشان راه شیری ما و کهکشان‌های خارجی هستند که به صورت متناوب درخشان و کم‌نور می‌شوند.

مرضیه جوادي- داده های تلسکوپ فضایی هابل نشان داده است که اختلاف زیادی بین نرخ فعلی انبساط کیهان در مقایسه با نرخ درست پس از انفجار بزرگ (Big Bang) وجود دارد. رصدخانه مداری به تازگی یک ماراتن ۳۰ ساله جمع آوری داده ها را به پایان رسانده است. با این اطلاعات، هابل توانست به دانشمندان کمک کند تا نرخ انبساط جهان را با دقت بیشتری اندازه‌گیری کنند. ناسا گفت، هرچه در این مشاهدات دقیق تر می شوند، بیشتر به این نتیجه می رسیم که چیز عجیبی در حال رخ دادن است.
کارشناسان سرعت انبساط جهان را از دهه ۱۹۲۰ با استفاده از اندازه گیری های ستاره شناسان ادوین پی هابل و ژرژ لماتر مورد مطالعه قرار داده اند. یکی از توجیه‌های اولیه برای هزینه و تلاش فنی خارق‌العاده یک تلسکوپ فضایی بزرگ، در دهه ۱۹۷۰ این بود که بتواند قیفاووس‌ها (Cepheids) را شناسایی کند. قیفاووس‌ها، ستارگانی در کهکشان راه شیری ما و کهکشان‌های خارجی هستند که به صورت متناوب درخشان و کم‌نور می‌شوند.
قیفاووسها از زمانی که کاربرد آنها توسط ستاره شناس هنریتا سوان لیویت در سال ۱۹۱۲ کشف شد، مدتها استاندارد طلایی علائم سرعت کیهانی بوده است. برای محاسبه فواصل بسیار بیشتر، ستاره شناسان از ستارگان در حال انفجار به نام ابرنواختر نوع Ia استفاده می کنند. این اجرام با هم، یک «نردبان فاصله کیهانی» در سراسر جهان ایجاد کرده­ اند و برای اندازه‌گیری نرخ انبساط کیهان ضروری هستند که به یاد، ادوین هابل «ثابت هابل» نامیده می‌شود.
این مقدار برای تخمین سن جهان، حیاتی است و یک بستر سنجش اساسی برای درک ما از جهان ارائه می دهد. اگرچه مقدار واقعی ثابت هابل هنوز مورد بحث است، اما از آن برای پیش بینی سرعت دور شدن یک شی نجومی در فاصله مشخص از زمین استفاده می شود. تقریباً ۲۵ سال پیش، اخترشناسان، «انرژی تاریک» را نیز کشف کردند، که ناسا آن را به عنوان «نیروی دافعه مرموز که انبساط کیهان را تسریع می کند» توصیف کرد.
تحقیقات جدید توسط تلسکوپ فضایی هابل، ۴۲ علائم ابرنواختری را اندازه گیری کرد که بیش از دو برابر نمونه قبلی نشانگرهای فاصله کیهانی است و یک اختلاف ظاهر شد. اندازه‌گیری‌های هابل نشان می‌دهد که سرعت انبساط جهان تقریباً ۷۳ کیلومتر بر مگاپارسک است، اما با در نظر گرفتن مشاهدات اعماق کیهان، این سرعت به حدود ۶۷.۵ کیلومتر در مگاپارسک (megaparsec) کاهش می‌یابد. مگاپارسک اندازه گیری فاصله ای برابر با یک میلیون پارسک یا ۳.۲۶ میلیون سال نوری است. این داده ها، نشان می‌دهد که تکامل و انبساط جهان پیچیده‌تر از آن چیزی است که ما تصور می‌کردیم و چیزهای بیشتری در مورد چگونگی تغییر جهان وجود دارد.