پنجاه خاطره از پنجاه سال – ابراهیم صفایی - در سال 1303 خورشیدی یک نفر کارمند جوان و دون پایه صندوق بازنشستگی که باهوش و بلند پرواز نیز بود، برای رهایی از فلاکت کارمندی، دو اتاق فوقانی در خیابان ناصر خسرو اجاره کرد و یک تابلو با عنوان "موسسه آزادی" بر بالای در آن نصب نمود و یک میز تحریر و چند صندلی و مقداری نوشت افزار هم فراهم و امتیاز نشریه‌ای را هم به نام "نامه آزاد" از وزارت معارف به دست آورد که گاه بگاه در 4 صفحه انتشار می‌داد و خود نیز در آن سال شناسنامه گرفت و نام خانوادگی "آزاد" اختیار کرد. نام اصلی‌اش "افراسیاب خان" بود. او باهوش و جسور و در بحث و گفت‌وگو تا حدی چیره و شماری از همکاران خود را به گرد خویش جمع کرده بود و گاهی در برخی از دعاوی کوچک حقوقی یا جزایی مربوط به همکاران یا بستگان همکارانش به عنوان وکیل برای دفاع از آنان نیز شرکت می‌کرد. در آن زمان هنوز ضوابطی برای وکالت دادگستری تنظیم نشده و جواز وکالت مطالبه نمی‌شد.
افراسیاب خان به نام "مدیر موسسه آزادی" گاهی به وزارتخانه ها نامه پرانی می‌کرد و در بعضی جریان‌های کوچک مربوط به همان همکارانش انتقاد را توصیه می‌نمود و شماری ارباب رجوع هم پیدا کرده بود و درآمدی هم داشت، ولی او طالب یک پیشرفت سریع اجتماعی بود. برای رسیدن به این هدف اندیشه ای کرد و گامی برداشت.
روز 16 اردیبهشت 1304 "سر پرسی لرن" وزیر مختار انگلیس این نامه را به وسیله مامور انتظامات سفارت از "مدیر موسسه آزادی" دریافت داشت: "جناب آقای وزیر مختار دولت فخیمه امپراطوری انگلیس دام اقباله. اینجانب برای انجام مقصود یک نفر از اعضای جمعیت آزادی در موضوع امری حقوقی که جنبه جزایی نیز دارد و مربوط به اتباع دولت فخیمه می‌شود، ملاقات خصوصی را با جناب عالی لازم می‌داند، هر روزه غیر از ایام جمعه و شنبه از ساعت 2 تا 5 بعدازظهر برای ملاقات وقت دارد، متمنی است مقرر فرمایید، هر ساعتی را که جنابعالی وقت دارید اطلاع دهند تا شرفیابی حاصل نماید. – مدیر موسسه آزادی – آزاد 16/2/04"
برای وزیر مختار انگلیس هم موسسه آزادی و هم مدیر آن موسسه مجهول بود و بدیهی است، وزیر مختار حاضر نمی‌شد با چنین کسانی ملاقات کند. در همین حال این تقاضا برای او عجیب و موضوع تقاضا نیز، بی‌معنی بود. وزیر مختارنامه مدیر موسسه آزادی را برای نخست وزیر فرستاد و خواست اطلاعاتی درباره "موسسه آزادی" و مدیر آن در اختیار سفارت گذارده شود و نوشت به هیچ‌‌وجه حاضر به ملاقات با چنین اشخاصی نیستم.
شهربانی به شناسایی نویسنده نامه برخاست. اداره تامینات در اطراف موسسه گمنام آزادی و مدیر آن به جست‌وجو پرداخت و وقتی محل موسسه را پیدا کرد و مدیر آن را شناخت، روز 24 اردیبهشت او را به آگاهی جلب کرده از او به تحقیقات پرداخت و پس از انجام تحقیقات معلوم شد او کارمند دون پایه صندوق بازنشستگی می‌باشد و به عنوان موسسه آزادی و وکیل مدافع پول‌هایی هم بدست می‌آورد و قصد او از تقاضای ملاقات وزیر مختار انگلیس، یافتن "نردبان ترقی" بوده است. افراسیاب خان پس از یک روز بازداشت و چند ساعت تحقیق و توقیف امتیاز روزنامه او و سپردن تعهد که با سفارت خانه‌ها مکاتبه و مراجعه نکند با سپردن کفیل آزاد شد و پرونده او را به دادسرا فرستادند. تابلو موسسه آزادی همان روز از سوی نظمیه به زیر کشیده شد و موضوع به سفارت انگلیس اطلاع داده شد.