«جوامع‏احکایت» - عوفی-و از ملوک ماورالنهر طمغاج‏خان پادشاهی بود، و پادشاهی عظیم سیاسی بوده است. و در عهد او جهان عظیم ایمن و رعایا نیک ساکن بوده‏اند، و اگرنه آن بودی که خطایی بر وی رفت، که سیدابوالقاسم سمرقندی را، رحمه الله علیه، شهید کرد و بدان سبب خلق او را دشمن گرفتند، والا نام او از نوشروان درگذشتی.
و گویند: اول به سمرقند آمد، تا به ملک نشیند. روزی بر ظاهر سمرقند نشسته بود. ناگاه یکی از رنود که اظهار تنگدستی می‏کرد، گل دسته‏ای پیش خدمت او آورد و بدان وسیلت بدو تقربی نمود. حالی آن گل دسته از دست او بستد. آنگاه از او سوال کرد که «این گل دسته از کجا آورده‏ای؟» گفت: «از این باغ های گل چیده ام و دسته بسته» گفت: «باغ ملک تو بوده است؟» گفت: «نی»
گفت: «از خداوند باغ، این گل خریده‏ای؟»
گفت: «ای پادشاه، در شهر سمرقند کسی گل نخرد و نفروشد، چه آن را اعتبار نبود و سخت بسیار باشد.» پس بفرمود تا دست او ببرند. جماعتی از خواص شفاعت کردند، تا بفرمود که انگشت او ببرند، بیش هیچ کس در باغ هیچ آفریده‏‏ای بی‏اجازت نیارست رفت.