سخن‏های عبرت‏آموز- یکی از حکمرانان روزی تصمیم گرفت شخصا به زندان رفته از نزدیک وضع زندان را ببیند و از آنها سوالاتی کرده بیگناهان را آزاد کند. پس سرگذشت آنها و حرفه آنها را از خودشان جویا شد و بندیان همه خود را بی‏گناه معرفی کردند. یکی سوگند خورد که او را بی گناه بدون هیچ گونه گناهی گرفته‏اند، دیگری از بی‏تقصیری خود سخن‏ها گفت، و دیگری بر خوبی خود دلایل بی‏شماری آورد، و تنها در آن جماعت یک نفر به گناهان خود اقرار کرد و تقصیرات خود را شرح داد و از آن اظهار پشیمانی کرد.
حکمران مزبور گفت: اینطور که معلوم است، همه این اشخاص به کلی بی گناه و بی‏تقصیرند و از صالحان و نیکانند! و فقط این یک نفر خود به بدی و بزهکاری خود اعتراف دارد و صلاح نیست که با وجود یک نفر دیگران نیز با همنشینی وی فاسد شوند! و رئیس زندان را خواسته دستور داد فورا این یک نفر گناهکار را از آنها جدا نموده و او را آزاد نماید!