کاروان‌ها در گذر تاریخ-شخصی سفر می‌کرد و کیسه پر از پول با خود داشت. در صحرا به خیال آن افتاد که ممکن است دزدها برای ربودن کیسه او را به قتل برسانند لهذا آن کیسه را دور انداخت و با اطمینان کامل و فراغت بال بی‌آن که عجله داشته باشد راه خود را گرفته و روانه گشت.
مسافر دیگری که دنبال وی همان جاده را می‌پیمود کیسه را برداشت و چون به او رسید پرسید آیا این راه امن است؟
گفت بلی. اگر آن چیزی که من آن را از خود دور کرده‌ام برنداشته باشید راه امن و اگر برداشته باشید ناامن است.