مسعود كيميايي طي نشستي خبري در محل کارگاه آزاد سينمايي (آموزشگاه فرهنگ و هنر) به پرسش‎هاي موجود درباره آخرين ساخته‎اش «حكم» که هم اکنون در حال اکران است پاسخ گفت.
اين فيلمساز با اشاره به اين که بر خلاف فيلم‌هاي قبلي كه به برخي از آنها درجه "ج" دادند براي نمايش فيلم «حكم» حتي به من كمك هم شد، گفت: براي نخستين‌بار است كه چنين حسي دارم.
وي افزود: درست است كه در گروه سينمايي خاصي اكران نشد و به صورت سينما‌هاي آزاد به نمايش درآمده است، اما در روزهاي ابتدایي اين نمايش مي‌بينيم در اين شيوه اكران هم نتيجه داده است.
وي درباره اكران «حكم» پيش از جشنواره گفت: هيچ پيشنهادي كه بوي پيشنهاد بدهد تا اين فيلم را در جشنواره فجر نشان بدهم ارائه نشد و از طرفي به اندازه كافي در جشن خانه سينما به آن لطف شده بود! البته واقعا معاونت سينمايي و ارشاد به طرق ديگري به اين فيلم کمک کرد.
اين سينماگر درباره استفاده از تمام راش‎هاي فيلمبرداري شده مي‌گويد: راش‎هایي كنار گذاشته نشده و تماما مونتاژ شده است، اما به دليل اين كه زمان فيلم بالا مي‌رفت، چند صحنه درآمده است. در ابتدا فيلمي كه كاملا مونتاژ شد با مدت زمان 160 دقيقه بود كه در نهايت براي اكران عمومي و رسيدن به زمان نمايش به 108 دقيقه رسيد.
كيميايی درباره انتخاب نقش «رضا معروفي» كه عزت‌الله انتظامي آن را ايفا كرده است، گفت: براي اين نقش 2 تا 3 بازيگر بيشتر نمي‌توانستم درنظر بگيرم و انتظامي بهترين بود، من فكر مي‌كردم انتظامي فقط با تجربه‌اش بازي خواهد كرد، ولي در كنارش همچنان از خلاقيت هم استفاده كرده بود.
ذهنيت و رابطه‌عزت‌الله انتظامي با سينما سرحال است، اما متاسفانه در اين سن و سال فكر مي‌كند دارد تمام مي‌شود، البته اين ذهنيت تمام هنرمندان جهان است و آنچه از آنها مي‌ماند اثر و يادشان است، اميدوارم آقاي انتظامي سالهاي سال باشند و كار كنند.
كيميايي در پاسخ به اين كه چرا فيلم «حكم» برخلاف ساخته‌هاي قبلي‌اش ديالوگ محورنيست و خيلي تصويري تمام است، گفت: يك بار ديگر داریم مي‌آیيم به سمت قصه گفتن. وقتي فيلمي قصه مي‌گويد، کمی ادبيات گفتاري آن بيرون مي‌ماند، آن فيلمي كه تلاش مي‌كند قصه بگويد و با گفت‎وگو و واژه مي‌خواهد قصه را در سينما بگويد، تبديل مي‌شود به يك سينماي خسته كننده و سينماي نابلد.
اتفاقا برعكس، وقتي يك فيلمي قرار است قصه بگويد، تصاويرش اهميت بيشتري پيدا مي‌كند و اين تصاوير هستند كه قصه را جلو مي‌برند و تصاوير است كه بافت مي‌سازند.
كيميايي درباره اداي دينش به سينما در فيلم «حكم» گفت: به هر جهت بايد ذهن تماشاگر قبول مي‌كرد كه اينها چرا اين طوري لباس مي‌پوشند؟ چرا اينگونه حرف مي‌زنند؟ به هر جهت من معتقدم واقعیت از دل سينما آمده است. يعني دنياي واقعي هم از دل سينما آمده است. خيلي از مردم تلاش مي‌كنند و اصلا ناخودآگاهشان دوست دارد زندگي شان مثل سينما بشود، اين موضوع در آنها جا مي‌افتد و كم كم زندگي مثل سينما مي‌شود. اتفاقا در فيلم گفته مي‌شود و جزو پلان‌هايي است كه درآورده شده است، جمله‌اي است كه رضا معروفي مي‌گويد: «سينما زندگي را به شكل خودش مي‌كند».
كيميايي ازجعفر پناهي به عنوان مونتور اين فيلم ياد كرد و گفت: مونتاژ پناهي را خيلي دوست دارم و حسي كه در فیلم هست را کاملا درآورده است و در واقع به نوعي جراحي كرده كه در واقع مونتاژ همين است و افرادي كه بتوانند اين نوع مونتاژ‌را انجام بدهند، كم هستند.
كيميايي گفت: "حكم" يكي از اجراهاي مشكل سينما است، خصوصا در كشوري مثل ايران كه اين نوع فيلم از سينما بیرون آمده است. يعني فضا سازي و قصه از سينما، سينمایي كه به هرجهت من آن را مي‌شناسم؛ بنابراين اجرا مشكلي را داشت.
وي در پايان در پاسخ به اين كه آيا روند فيلمسازي را به سبك فيلم «حكم» ادامه خواهد داد، گفت: نمي‌دانم چه اتفاقي مي‎افتد.