هوشنگ ظريف رديف دان و نوازنده‌ در گفت و گو با خبرنگار هنري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: آهنگسازاني كه بر روي متن فيلم‌ها و سريالها موسيقي مي‌گذارند بايد به طور كامل بخشهاي مختلف فيلم را بشناسند و آن را درك كنند تا بتواند موسيقي مناسب براي آن انتخاب كند. اگر آهنگساز اين اطلاعات را در زمينه‌هاي مختلف نداشته باشد به طور حتم موسيقي كه ساخته مي‌شود با متن فيلم هماهنگي نخواهد داشت كه در واقع همين ناهماهنگي‌هايي كه در حال حاضر موسيقي صحنه‌هاي و فيلم وجود دارد ايجاد مي‌شود.
ظريف در اشاره به فراموش نشدن موسيقي فيلم اشك‌ها و لبخندها در پاسخ به اين سوال كه آيا بايد موسيقي قوي‌تر از متن فيلم كار شود گفت: در برخي موارد كه موسيقي قوي‌تر كار مي‌شود متن فيلم را تحت شعاع خود قرار مي‌دهند و در واقع ذهن بيننده را از متن فيلم دور مي‌كند چون موسيقي داراي اين پتانسيل دروني است كه تاثير زيادي از بقيه هنرها بخصوص تصوير بر روي مخاطب بگذارد.
ظريف در پايان در انتقاد به ضبط ميكسي موسيقي‌ها گفت: ضبط موسيقي به طور ميكس ديگر حال هواي جمعي نواختن و ضبط كردن موسيقي را ندارد.
وقتي همه نوازنده‌ها با هم يك قطعه موسيقي را بنوازند به طور حتم حال هواي بهتري خواهد داشت و به طور حتم تاثير بيشتري بر بيننده خواهد داشت.