عمران صلاحی گفت: مشغول جمع‌‌آوری و تنظیم مقاله‌های تحقیقی خود در زمینه طنز در مطبوعات دهه هفتاد هستم كه می‌خواهم آن را به صورت كتابی منتشر كنم.
این شاعر و طنزپرداز با اشاره به اینكه این كتاب حدود سیصد-چهارصد صفحه خواهد بود، اظهار داشت: همچنین یك مقدمه در ابتدای این كتاب می‌نویسم كه در آن به موضوع طنز در مطبوعات می‌پردازم.
صلاحی افزود: تعداد طنزنویسان ادبیات فارسی نسبت به نویسندگان و شاعران ما بسیار كم است. بر همین اساس منابع طنز در ادبیات فارسی بسیار كم است و این منابع كم باعث می شود تحقیق و پژوهش درباره طنز در ادبیات فارسی مشكل شود.
وی ادامه داد: البته در دیوان تقریبا همه شاعران قطعات هجو، طنز و مطایبه پیدا می‌شود، ولی آنها هیچ وقت مثل «ایرج میرزا» یا «عبید زاكانی» به طور حرفه‌ای به طنز نمی‌پرداختند.
صلاحی خاطر نشان كرد: من فكر می‌كنم این كمبود طنزپرداز در میان شاعران و نویسندگان، فقط به ادبیات فارسی خلاصه نمی‌شود، بلكه این موضوع در دیگر ادبیات ملل نیز دیده می‌شود. فكر می‌كنید در برابر رمان‌های جدی چقدر رمان طنز داریم؟
وی در پایان گفت: با توجه به اینكه ما كتاب‌های تحقیقی طنز بسیار كم داریم و شاید به تعداد انگشتان دست هم نرسد، امیدوارم انتشار این كتاب كمی این خلا موجود را پر كند.