اخبار داخلی فرهنگ و هنر جای خالی کارگردانان برجسته در تله‌تئاترهای سیما

هموطن , سه شنبه 29 آذر 1384

جای خالی کارگردانان برجسته در تله‌تئاترهای سیما

بي‌اعتمادي تلويزيون نسبت به نمايشنامه‌نويسان ايراني، فقدان بزرگي را به لحاظ كمبود تله تئاترهاي ساخته شده براساس متن‌هاي ايراني موجب ‌شده است

محمد رحمانيان معتقد است: بي‌اعتمادي تلويزيون نسبت به نمايشنامه‌نويسان ايراني، فقدان بزرگي را به لحاظ كمبود تله تئاترهاي ساخته شده براساس متن‌هاي ايراني موجب ‌شده است.
محمد رحمانيان، كارگردان تئاتر و تله تئاترها با ابراز مخالفت‌ خود نسبت به اعمال سياست ساخت تله‌تئاترهاي تك قسمتي در تلويزيون خاطرنشان كرد: بزرگترين مشكلاتي كه طي اين سال‌ها در زمينه ساخت تله‌تئاتر وجود داشته و لطماتي بسياري را به اين حوزه وارد آورده است، اين بوده كه بيننده را مجبور كنيم تنها يك نوع تئاتر را ببيند.
در حالي كه نمايشنامه‌هايي مانند «سير دراز روز در شب» يا «اندوه به الكترا برازنده است» هر دو از يوجين اونيل، در مدت زمان 6 ساعت اجرا مي‌شوند، درست نيست كه به دليل محدوديت تلويزيون در پخش، تماشاگر را مجبور كنيم كه تنها تئاترهاي تك قسمتي را ببيند.
وي با طرح اين پرسش كه چرا از توليد و پخش تله‌تئاترهاي چند قسمتي هراس داريم، ادامه داد: بهترين حالت اين است كه بتوانيم نمايشنامه 5 ساعته را در 5 ساعت نمايش دهيم. وقتي اين امكان نيست چرا بايد به سمت تصميم نابخردانه توليد تله‌تئاترهاي تك قسمتي سوق يابيم.
وي ادامه داد: در پي اتخاذ چنين سياستي، مديران تلويزيون،

	" بهرام بيضايي، حميد امجد، محمد چرمشير، نغمه ثميني از جمله نمايشنامه‌نويسان برتر كشور هستند كه هنوز يك كار از آنها در تلويزيون اجرا نشده است.... "

كارگردانان را مجبور مي‌كنند كه نمايشنامه‌هايي كه به لحاظ دراماتيك در سطح خيلي پاييني قرار دارند و تنها كوتاه هستند را قبول كنيم.
رحمانيان در عين حال گفت: نمايشنامه‌هاي تك پرده‌اي بسيار خوبي هم در جهان وجود دارد، ولي هزاران شاهكار ادبيات نمايشي جهان بايد در مدت زمان بلند نمايش داده شوند.
رحمانيان گفت: وقتي تلويزيون اين امكان را ندارد كه 5 ساعت از آنتن خود را به طور متوالي به نمايش‌هاي تلويزيوني اختصاص دهد، چرا بايد از توليد تله تئاترهاي چند قسمتي بترسيم؟!
اين كارگردان تئاتر با قائل شدن تفاوت ميان مخاطب و تماشاگر، اظهار كرد: ممكن است تعداد تماشاگران يك كار كم و تعداد مخاطبان آن زياد باشد. براي مثال تماشاگران يك برنامه با موضوع پزشكي كم است ولي اگر از بين 100 هزار پزشكي كه در ايران وجود دارد، 90 هزار پزشك آن را نگاه كنند، مي‌توان گفت مخاطبش زياد بوده است. ما با گروه مخاطبان مواجه هستيم و نه گروه تماشاگران.
كارگردان مجموعه تلويزيوني نيمكت تصريح كرد: در شرايطي كه تلويزيون حاضر نيست مدت زماني را كه به كارهاي سينمايي اختصاص مي‌دهد، در اختيار تئاتر هم قرار دهد و در هفته بيش از 50 دقيقه به تئاتر نمي‌پردازد، چرا بايد شانس ساخت تله تئاترهای چند قسمتي را از خودمان گرفته و تله تئاترهاي تك قسمتي توليد كنيم؟!
رحمانيان درباره فقدان تله تئاترهايي كه براساس نمايشنامه‌هاي ايراني در تلويزيون ساخته مي‌شوند، تصريح كرد: اين سياست سالهاست كه در تلويزيون اتفاق مي‌افتد.
بهرام بيضايي، حميد امجد، محمد چرمشير، نغمه ثميني از جمله نمايشنامه‌نويسان برتر كشور هستند كه هنوز يك كار از آنها در تلويزيون اجرا نشده است.
اين كارگردان در پاسخ به اين پرسش كه آيا تاكنون درصد برآمده تا نمايشنامه‌اي به قلم خود را در قالب تله تئاتر به اجرا در آورد، گفت: تا به حال چند نمايشنامه‌ام را به تلويزيون ارائه داده‌ام كه متاسفانه هيچ جوابي نگرفته‌ام.
البته اتفاقاتي در حال وقوع است. براي مثال در حال حاضر 2 نمايشنامه از اكبر رادي در حال ساخت است.